مرحبا بك!
قم بالتسجيل الآن للإستفادة من جميع خدمات الموقع
حمل الآن التطبيق وتمتع بالمزامنة بين الأجهزة، تنزيل الكتب، إضافة التعليقات، إنشاء مجموعاتك الخاصة، وأكثر من ذلك بكثير…
- الرئيسية
- الدواوين الشعرية
- ديوان علي بن أبي طالب (40 هـ)
ديوان علي بن أبي طالب (40 هـ)
ملخص الكتاب
نوع النسخة
كتاب نصي
المصدر
المكتبة الشاملة الذهبية
الكتاب
ديوان الامام علي عليه السلام
المؤلف
أبو الحسن علي بن أبي طالب الهاشمي القُرشي (13 رجب 23 ق هـ/17 مارس 599 م - 21 رمضان 40 هـ/ 27 يناير 661 م)
ملاحظة
الديوان من مصادر الشيعة
محتوى الكتاب
- 1. حرف الألف
- 2. تحذير از مجالست جاهلان وتنفير از مؤانست غافلان
- 3. شكايت روزگار غدار وحكايت دوستان بى اعتبار
- 4. شكوه از زنان بى وفا كه نه صدق دارند ونه صفا
- 5. امر به جستن روزى به اميد فتح وفيروزى
- 6. منع از مبالغة در جمع مال وشكايت از دهر پريشان حال
- 7. حصر موت در مشقت دنيا كه محل عناست ومنزل بلا
- 8. امر بطلاق دنيا كه عروسى است نازيبا
- 9. اشارت به ندامت اخروى در محبت اسباب دنيوى
- 10. امر به اجتناب از اين جهان خراب
- 11. اظهار يد عليا در تحمل شدائد دنيا
- 12. بيان اختيارات ايام أسبوع به طرزى مقبول ومطبوع
- 13. دعاء ومناجات با قاضى الحاجات
- 14. مرثيه حضرت خاتم ص
- 15. بيان شجاعت خود در بدر ومدح صحابه عاليقدر
- 16. حرف الباء
- 17. نصيحت قرة العين امام حسين ع
- 18. نصيحت امام حسين ع وتنبيه او بر شهادت خود وأولاد كرام
- 19. نصيحت سيد البرية امام حسن عليه التحية
- 20. نصيحت أمير المؤمنين حسن أثابه الله بمقاساة المحن
- 21. نهى از اضطراب در وقت فتنه وانقلاب
- 22. اظهار اصطبار بر سختى روزگار
- 23. بيان آنكه فرح لازم ترح است ويسر تابع عسر
- 24. نهى از عجز وفروتنى پيش مرد دنا
- 25. اظهار صبر بر حوادث زمان براى دفع شماتت دشمنان
- 26. امر به سخا وكرم با جميع طوائف وامم
- 27. بيان آنكه كثرت مال عيوب را بپوشاند
- 28. شكايت از فقر واحتياج
- 29. بيان آنكه دنيا به فطانت وعقل حاصل نشود
- 30. ستايش دانش وخرد كه سبب نجاتست وسعادت ابد
- 31. مدح علم وادب وحمد عقل وحسب
- 32. امر به تحصيل آداب ومنع از تفاخر به انساب
- 33. نفى عوارض جسمانى واثبات فضائل نفسانى
- 34. تحسين سكوت وستايش خاموشى
- 35. تنبيه بر ترك جواب اراذل
- 36. اظهار آثار حلم از كمال كياست وعلم
- 37. امر به ستر عيوب وعفو ذنوب
- 38. شكايت از دوستان منافق
- 39. شكايت از فقدان احبا واصدقا
- 40. مناجات ودعا بدرگاه الهى
- 41. مناجات با حضرت قاضى الحاجات
- 42. منع از مداومت در مصاحبت
- 43. در ترتيب چيدن اظفار
- 44. در تقريب نفس به موت
- 45. تبيين مصائب زمان وتعيين نوائب جهان
- 46. ارشاد ارباب صلاح به اسباب فلاح
- 47. بيان زوال جاه ومال ومذمت حرص بر جمع مال
- 48. توبيخ بر متابعت نفس وهوا
- 49. شكايت از پيرى وسفيد شدن مو
- 50. شكايت از حوادث روزگار
- 51. تأسف بر ايام جوانى ودوستان جانى
- 52. اظهار ملال از مصائب ايام در وقت وفات فاطمة ع
- 53. اظهار ملال در وفات فاطمه زهرا ع
- 54. خطاب به فاطمه بعد از وفات
- 55. جواب از زبان آن مخدره
- 56. مرثيه در وقت زيارت خاتم الأنبياء
- 57. تعيير وليد بن مغيره
- 58. خطاب به ابى لهب وتعيير او به ترك ادب
- 59. خطاب به وليد در وقت قتل او به غزاى بدر
- 60. رجز ابى سعيد بن ابى طلحه در احد
- 61. جواب او به احسن عبارات
- 62. خطاب به احزاب كه قيام نمودند به محاصره مدينه
- 63. مفاخرت شفيع محشر در غزوه خيبر
- 64. رجز مرحب در غزاى خيبر
- 65. جواب او به احسن عبارات
- 66. خطاب به ياسر وخيبريان
- 67. خطاب به عنتر بن صامت مرادى وعساكر خيبر
- 68. خطاب به ربيع بن ابى الحقيق خيبرى
- 69. خطاب به جماهر خيبرى واظهار شجاعت ودلاورى
- 70. رجز مرة بن مروان دارمى در خيبر
- 71. جواب او به وجهى لايق وطرزى فائق
- 72. خطاب به معاوية بن أبي سفيان در غزاى صفين
- 73. تعريض به معاوية بن أبي سفيان
- 74. خطاب به حريث مولى معاويه در وقت كشتن او به صفين
- 75. جواب يكى از اعداى دين در حرب صفين
- 76. خطاب به حريث بن صباح حميرى در صفين
- 77. خطاب به معاوية وجنود او در ليلة الهرير
- 78. مدح اصحاب ظفر آئين در صفين
- 79. ستايش عساكر نصرت مآثر
- 80. مدح قبيله اى چند از عرب
- 81. خطاب به عثمان بن عفان
- 82. حرف التاء
- 83. تنبيه بر زوال وفناى دنيا
- 84. در فناء دنيا وتشبيه أو به خانه عنكبوت
- 85. بيان تغيير احوال زمان
- 86. ترغيب نفس به دار عقبى
- 87. ارشاد به قناعت وتذكار موت
- 88. ارشاد به قناعت وفراغت از سؤال
- 89. تحريص بر نفى حرص وقناعت به لقمه مقرر
- 90. ارشاد به مخالفت نفس وترك لذات وشهوات
- 91. ارشاد به صبر در حوادث روزگار
- 92. در مذمت كثرت كلام ومدح خاموشى
- 93. در مدح از مكارم اخلاق
- 94. مرثيه حضرت خاتم النبيين ص
- 95. استجازه محاربه از سيد عالم ص
- 96. تهديد دشمنى كه متوجه حرب شده
- 97. نصيحت اصحاب سعادت انتساب در صفين
- 98. حرف الجيم
- 99. بيان آنكه فرح لازم اندوه است وفرج تابع مكروه
- 100. در احتياج به جهل در بعض اوقات
- 101. خطاب به فاطمه زهرا وقت توجه به محاربه اعدا
- 102. شكايت از دوستان منافق
- 103. بيان آئين مخالطت ومصاحبت
- 104. ستايش رفق وتأنى ومدارا
- 105. حرف الحاء
- 106. نهى از افشاء اسرار
- 107. امر به عبادت ونهى از بيهوده گفتن
- 108. شرح مقاتله ليلة الهرير
- 109. حرف الخاء
- 110. تحسين فراغت به احسن وجوه بلاغت
- 111. حرف الدال
- 112. نصيحت قرة العين امام حسين ع
- 113. تهيج نفس ناطقه به كسب فضائل
- 114. ارشاد به توقف اكتساب معالى به مشقت أيام وسهر ليالي
- 115. امر به مسافرت وبيان فوائد وثمرات آن
- 116. بيان توقف جميع امور به امر خداوند غفور
- 117. بيان آنكه امور بر وفق تقدير الهى است
- 118. مذمت جمعى كه به صورت انسانند
- 119. تنبيه بر احتراز از ياران منافق
- 120. تفصيل مراسم محبت ومودت
- 121. بيان آنكه دوست دشمن دشمن است
- 122. اثبات ثبات در محبت ووفا
- 123. آرزوى رفيق جانى وشفيق روحانى
- 124. ترغيب نفس به قناعت
- 125. تنبيه بر تسكين دلهاى پريشان
- 126. خطاب به مرديكه طمع خلود در دار دنيا دارد
- 127. ارشاد به ابن الوقت بودن
- 128. بيان يكسان شدن خلائق بعد از موت
- 129. بيان فناى عالم وزوال بنى آدم
- 130. اظهار انديشه موت كردن
- 131. تأسف بر گذشتن ايام شباب
- 132. ذكر جمعى كه تمناى موت آن حضرت را داشته اند
- 133. بيان احاطه موت به هر كه تولد مى يابد
- 134. در مرثيه پدر بزرگوار وذم قريش
- 135. مرثيه فاطمه زهرا در وقت حمى
- 136. خطاب به فاطمه زهرا براى اطعام اسيرى
- 137. جواب فاطمه زهرا آن حضرت را
- 138. رجز وقت بناى مسجد مدينه
- 139. اقرار بر حقيقت دين اسلام
- 140. رجز بعد قتل زيد بن طلحه در احد
- 141. منع شماتت هند زوجه ابى سفيان
- 142. بيان حوادث كه در غزوه احد رو نمود
- 143. معذرت از قتل خويشان
- 144. بيان شكست قريش در غزاى خندق
- 145. خطاب به سيد بن سلمة مخزومي
- 146. مفاخرت به قرابت حضرت خاتم النبيين ص
- 147. شكايت از ياغيان وقت نزول نزديكى بصره وتوجه به حرب عايشه
- 148. خطاب به محمد بن حنفيه در حرب جمل
- 149. تعريض به عبد الرحمن بن ملجم مرادى
- 150. توبيخ ابن ملجم واشاره به وعده قطام
- 151. رجز كه در بين راه مسجد فرموده
- 152. حرف الذال
- 153. ارشاد به تحمل اندوه وصبر بر مكروه
- 154. حرف الراء
- 155. مناجات با قاضى الحاجات
- 156. بيان جامعيت حقيقت انسانى
- 157. تحسين علم وتقبيح جهل
- 158. اظهار صفاى طبع وجلاء ذهن
- 159. بيان آنكه مرد جاهل مرده است
- 160. مذمت بعضى مردم كه به معنى بهائمند
- 161. امر به تحصيل آداب در صغر سن
- 162. بيان آنكه حصول مقاصد موقوف به محنت كشيدنست
- 163. خطاب به اشعث بن قيس در صفين
- 164. امر به صبر وتحمل وتفويض وتوكل
- 165. بيان آنكه رنج وراحت قرين همند
- 166. بيان آنكه صفاى دنيا به كدورت آميخته است
- 167. اميدوار ساختن فقيران
- 168. بيان تغير وتبدل روزگار غدار
- 169. اظهار صبر در زمان عسر
- 170. ستايش نفس مطمئنه به استغنا
- 171. تنبيه بر تمكن در مقام رضا
- 172. بيان آنكه گريختن از مرگ ممكن نيست
- 173. تمهيد عذر از قبل اهل تقصير
- 174. بيان آنكه سعادت وشقاوت به تقدير الهى است
- 175. تسبيح وتنزيه وتقديس الهى
- 176. بيان اختلاف روزگار
- 177. تنبيه بر فنا وزوال دنيا
- 178. شكايت از اقبال وادبار دنيا
- 179. خطاب به دنيا وشكايت از او
- 180. قطع رشته امل به تذكار اجل
- 181. منع اعتماد به مساعدت روزگار
- 182. منع از نكوهش ايام ماضيه
- 183. در بيان اقسام مردمان
- 184. در بيان اصناف بشر
- 185. مدح غنا وترجيح او بر فقر
- 186. بيان آنكه دولت ساتر عيوب است
- 187. تنبيه به آنكه فقر موجب ذلت است
- 188. در مذمت غنا كه اسباب عصيان است
- 189. در مذمت شهوات نفسانيه
- 190. در مدح عار وبيان انواع آن
- 191. تأسف بر فوت ائمه دين
- 192. اظهار رسيدن اندوه به كمال
- 193. ستايش كسى كه در مقام صبر ثابت قدم بوده
- 194. تبيين يمن انبساط وتحسين حسن اختلاط
- 195. ترغيب به تحصيل دوست حقيقى
- 196. خطاب به شخصى كه از حليه خير عارى بوده
- 197. خطاب به يكى از ازواج كه به ملامت آن حضرت زبان گشاده
- 198. در ستايش قناعت
- 199. ارشاد به كسب حلال
- 200. ترغيب نفس به پرهيزگارى
- 201. اظهار ترحم بر طفلان يتيم
- 202. تخويف نفس از شيب
- 203. مرثيه حضرت خاتم الأنبياء ص
- 204. بيان آنكه تعزيت دافع مرارت فراق است
- 205. حكايت خوابيدن به جاى رسول الله ص
- 206. خطاب به اسامه بن زيد اعور
- 207. جواب أسامة بن زيد
- 208. خطاب به مرحب بن شاس
- 209. جواب مرحب بن شاس
- 210. خطاب به مرحب خيبرى وجواب جواب او
- 211. رجز ياسر خيبرى
- 212. جواب رجز ياسر به توفيق خداوند قادر
- 213. جواب رجز ياسر وتهديد او به تيغ قاهر
- 214. رجز عنتر در غزاى خيبر
- 215. جواب رجز عنتر به الهام خالق اكبر
- 216. سوزانيدن جمعى كه به الوهيت او مقر بودند
- 217. مدح اهل بيت سيد عالم ص
- 218. باز نمودن شجاعت وقوت
- 219. بيان اغماض از قبايح اعمال اقران
- 220. شكايت از اشخاصى كه نقض بيعت نمودند
- 221. اظهار ملال از قتل طلحه وزبير
- 222. شكوه از بودن خلافت او در ايام فتنه وبلا
- 223. خطاب به عمرو بن عاص در حرب صفين
- 224. اظهار ملال از قتل احمر غلام عثمان به قصاص غلام خود كيسان
- 225. خطاب به اصحاب خود در حرب صفين
- 226. جستن معاويه براى مبارزه در حرب صفين
- 227. شكوه از حيله ابن عاص با ابو موسى اشعرى
- 228. حرف الزاء
- 229. اقامه برهان بر فناى افراد انسان
- 230. رجز عمرو بن عبد ود در خندق
- 231. جواب عمرو بن عبد ود
- 232. حرف السين
- 233. نصيحت قرة العين امام حسن ع
- 234. نهى از اعتراض بر قضاى خالق
- 235. شكايت از باقى نماندن دوستان
- 236. تقريب نفس به موت كه لازم حياتست
- 237. عرض سلام بر اهل قبور
- 238. اظهار شجاعت خود در بدر
- 239. مفاخرت به آنكه ريحان او شمشير وخنجر است
- 240. خطاب به طلحة بن أبي طلحه در أحد
- 241. تخويف أسامة بن زيد اعور در احد
- 242. حكايت زندان كه در بصره ساخته
- 243. حرف الصاد
- 244. ترغيب به جستن گنج عافيت
- 245. پيام به عمرو بن عاص در صفين
- 246. جواب عمرو بن عاص
- 247. حرف الضاد
- 248. ترغيب وتحريص به انفاق مال
- 249. بيان آنكه حصول مقاصد موقوف به قضاست
- 250. تعيير مخالفان ومدعيان
- 251. پيام معاوية بن أبي سفيان به مرتضى ع
- 252. جواب حضرت مرتضى ع او را
- 253. تهييج عمرو بن عاص معاويه را به حرب على ع
- 254. خطاب معاويه به عمرو بن عاص
- 255. حرف الطاء
- 256. بيان توجه خويش به اوساط واجتناب از تفريط وافراط
- 257. تنبيه بر رضا وايمان به قضا
- 258. حرف الظاء
- 259. ترجيح خواب مرد پريشان بر بيدارى
- 260. حرف العين
- 261. منع از احسان به اراذل
- 262. امر به حلم واعتدال در محبت وعداوت
- 263. بيان لوازم محبت واخوت
- 264. هدايت به لوازم ومراسم احسان
- 265. شكايت از بى وفائى مردمان
- 266. تنبيه بر دفع دشمن در وقت ظفر
- 267. نهى از جزع وناله در مصائب
- 268. نهى از حرص در جمع مال
- 269. بيان انتهاى هر جمعيتى به پريشانى
- 270. نفى توغل در هوى وهوس
- 271. ترغيب به جوع وتنفير از گناهان صغيره
- 272. اعتراف به كثرت گناهان ومعاصى
- 273. سپاس وستايش الهى
- 274. مناجات با قاضى الحاجات
- 275. ترغيب به قناعت و پرهيزگارى
- 276. خطاب ابو طالب ونصيحت او به مرتضى
- 277. جواب حيدر و پذيرفتن نصيحت پدر
- 278. خطاب عمرو بن معديكرب به على مرتضى
- 279. جواب مرتضى به افصح عبارات
- 280. در قتل اغشم به تيغ خون افشان
- 281. بيان تسلط خويش بر اعداء دين
- 282. اظهار اندوه از فوت دوستان
- 283. حرف الغين
- 284. در مذمت اشتغال به دنيا
- 285. حرف الفاء
- 286. اميدوار ساختن گناه كاران
- 287. اميدوار ساختن ارباب مناهى
- 288. امر به فضل وعفو واحسان
- 289. نهى از بخل وامر به سخا وكرم
- 290. اظهار مقام تفويض ورضا
- 291. بيان اضطرار خلايق وتفويض امر به خالق
- 292. ستايش موت كه روح را از بدن مى رهاند
- 293. بيان صفات الهى كه بحرى است نامتناهى
- 294. كشته شدن كعب بن اشرف وبيرون كردن قبيله بنى نضير
- 295. حرف القاف
- 296. خبر گريختن غطريف بن جشم
- 297. اظهار اشتياق به ارض كوفه
- 298. ترغيب به توكل وتفويض امر به خداوند
- 299. بيان ضديت ميانه غنى وخرد
- 300. اظهار رضا به قضاى الهى
- 301. ترجيح وتفضيل علم بر مال
- 302. در بيان فنا وسرعت زوال دنيا
- 303. مذمت دنيا كه مورث بلاء است
- 304. شكايت از فقدان ياران موافق
- 305. شكايت از ياران منافق
- 306. خطاب به عبيد بن بريده
- 307. حكايت غزاى بدر
- 308. خطاب به موسى بن حازم عكى
- 309. اخبار از غيب بى شائبه ريب
- 310. اظهار فراست از حدس وكياست
- 311. تعيير معاويه براى مسجدى كه در دمشق ساخته
- 312. حرف الكاف
- 313. بيان عجز عقول از ادراك حقيقت الهى
- 314. توحيد ذاتى كه اشرف مطالب اولياء است
- 315. اشاره به جزاى اعمال واقوال
- 316. نهى از اضطراب منتهى به اضطرار
- 317. مناجات وقت قتل مرة بن مروان به خيبر
- 318. مدح عساكر ظفر مآثر
- 319. بازداشتن نفس از حرص وهوى
- 320. تنبيه نفس خويش به رسيدن اجل
- 321. حرف اللام
- 322. در مذمت دنيا وبيان فناء آن
- 323. در مذمت اشتغال به دنياى دنا
- 324. تشبيه دنيا به چيزهاى بى حقيقت
- 325. در بيان فنا وزوال دنيا
- 326. مذمت جمع مال وحرص وبخل
- 327. اظهار همت عليا وتجرد از دنيا
- 328. بيان اشتغال مردم به كارهاى بى حاصل
- 329. بيان زوال جهان وفناى زمان
- 330. ارشاد نفس به صفات عاليه
- 331. خطاب به جابر بن عبد الله انصارى
- 332. بيان حال سلاطين گذشته
- 333. بيان اشتياق خويش به فاطمه زهرا
- 334. بيان آمدن پيرى ورفتن جوانى
- 335. در اظهار حزم عاقلان
- 336. در مذمت بخل ووعد كاذب
- 337. ترغيب به تحصيل علم وفطانت
- 338. مفاخرت به علم وحكمت خويش
- 339. بيان معناى غنا وكرم وفقاهت
- 340. امر به صمت ونهى از بسيارگوئى
- 341. منع جمعى كه عيب مردمان جويند
- 342. امر به حفظ نفس اماره وشكيبائى
- 343. نهى از جزع در وقت عسرت
- 344. در مذمت سؤال وريختن آبرو
- 345. در مذمت تكبر ودشمنى وسؤال
- 346. در مدح كسب وذم سؤال
- 347. اظهار استغنا از خلق عالم
- 348. اظهار مروت وفتوت خويش
- 349. مذمت سؤال ومدح صبر وقناعت
- 350. اظهار كمال احسان با فقيران
- 351. ارشاد به قطع دشمنى به عجز وفروتنى
- 352. شكايت از مخالفت روزگار
- 353. خطاب به همام بن اغفل ثقفى
- 354. اظهار خوف از عقاب الهى
- 355. بيان اهوال روز قيامت
- 356. خطاب به حارث اعور همدانى
- 357. نفى قواعد واحكام نجوم
- 358. اخبار از ظهور مهدى موعود ع
- 359. خطاب به ابى بكر
- 360. اظهار شجاعت ودليرى خويش
- 361. اظهار دليرى ودعوى شيرى
- 362. امر به كتمان شجاعت وعلم ومال
- 363. مرثيه خديجه وابو طالب
- 364. اظهار اخلاص با نبى ص
- 365. اظهار محبت خود به رسول خدا ص
- 366. حكايت غزاى بدر وفتح رسول ص
- 367. حكايت غزاى احد در حوالى مدينه
- 368. رجز عثمان بن ابى طلحه در أحد
- 369. جواب أو به عبارات بليغه
- 370. رجز ابو الحكم عمرو بن اخنس در أحد
- 371. جواب او به عبارتى نيكو
- 372. حكايت غزاى خندق
- 373. حكايت قتل حي بن أخطب
- 374. بيان اراجيف منافقان صاحب كينه
- 375. اظهار اندوه وقت نزديك شدن حرب جمل
- 376. شكايت از طلحه وزبير
- 377. پيام به معاوية بن أبي سفيان
- 378. جواب دادن معاويه به جدال
- 379. جواب جواب به آئين صواب
- 380. صفت لشكر ظفر پيكر
- 381. اظهار خوشنودى از عبد العزيز بن حرث
- 382. تمناى موت خويش وقت شهادت عمار ياسر
- 383. حكايت قتل لشكر شام
- 384. حرف الميم
- 385. مناجات با قاضى الحاجات
- 386. طلسم كه از جهت رفع صداع مجربست
- 387. بيان عجز عقول از ادراك كنه خالق
- 388. بيان عجز انسان وايمان به قضاى يزدان
- 389. تفويض امور به قضاى الهى
- 390. مذمت جمعى كه به نفى حشر قائلند
- 391. تنبيه به زوال زمان وفناى جهان
- 392. بيان امتزاج شهد دهر به زهر
- 393. مذمت دنيا كه مردم فريب است
- 394. امر به شكر نعم ذى الجلال
- 395. نصيحت قرة العين امام حسين ع
- 396. بيان نفاست احسان نزد كريم
- 397. نفى احتياج به سؤال از ارباب كرم
- 398. نهى از گفتن اسرار با غير كرام وابرار
- 399. نهى از ستم در وقت اقتدار
- 400. نهى از مزاح وهزل فتنه انگيز
- 401. بيان مراسم اخوت ومعالم فتوت
- 402. تأسف بر انهدام اركان مسلمانى
- 403. شكايت آن زن آزرده از شوهر خود
- 404. جواب گفتن شوهر او را
- 405. حكم نمودن امير مؤمنان ع
- 406. ترغيب نفس به جلادت
- 407. مرثيه ابى طالب ومدح او به مناقب
- 408. خطاب به فاطمه براى اطعام يتيمى بينوا
- 409. جواب فاطمه زهرا حيدر را
- 410. دم زدن از علو همت به افتخار
- 411. مباهات به قرابت نبي ومنافرت از اجنبى
- 412. مفاخرت به مناقب خود در مجلس خليفه ثانى
- 413. شكايت از اهل نفاق وشقاق
- 414. در مدح حارث بن صمه انصارى
- 415. مباهات بعد از مراجعت از احد
- 416. رجز غطريف بن جشم
- 417. جواب او به عباراتى نيكو
- 418. خطاب به عمرو بن عبد ود در خندق
- 419. رجز داود بن قابوس بكرى در خيبر
- 420. جواب او به احسن كلام
- 421. خطاب به يهود خيبر
- 422. رجز در وقت قتل صحيح خيبرى
- 423. خطاب به زبير در حرب جمل
- 424. خطاب به معاوية بن أبي سفيان
- 425. خطاب به معاويه ومفاخرت به مناقب عاليه
- 426. مذمت اراذل به نافرمانى
- 427. حكايت مقاتله عرب در صفين
- 428. حكايت حرب صفين وذكر قبائل همدان
- 429. حكايت قتل يكى از مفسدين
- 430. مرثيه هاشم ويارانى كه در صفين شهيد شدند
- 431. تحريك سلسله حرب در صفين
- 432. اظهار اندوه از قتل اعيان اهل شام
- 433. مذمت بعضى از قبائل عرب
- 434. حرف النون
- 435. مناجات با قاضى الحاجات
- 436. ابتهال وزارى به درگاه بارى
- 437. نصيحت قرة العين امام حسين ع
- 438. در امر به صبر وشكيبائى
- 439. نهى از كراهت مكروه دنيوى
- 440. اشاره به رضا وتسهيل امور
- 441. تنبيه به غنيمت شمردن اقبال
- 442. شكايت از جفاى روزگار
- 443. بيان تأديب روزگار انسان را
- 444. نهى از فروتنى با مردم دنا
- 445. دمزدن از لوازم تقدير
- 446. ارشاد به تسليم ومنع از عجب
- 447. امر به حيا و پرهيز از دنيا
- 448. بيان بى اعتبارى جهان
- 449. شكايت از ياران منافق
- 450. مبالغه در محافظت زنان از مردان
- 451. بيان بيوفائى زنان گمراه
- 452. اظهار حرمان در عين وصال
- 453. خطاب به خليفه ثانى عمر بن خطاب
- 454. نهى از اختيار غربت كه مؤدى است به كربت
- 455. شكايت از فسق وفجور فاسقان
- 456. نفى تأثير كواكب ونجوم
- 457. تحسين فال سعادت مال
- 458. اظهار شرافت حسب خويش
- 459. معما به اسم محمد ص بر وفق حساب ابجد
- 460. خطاب به فاطمه براى اطعام مسكينى
- 461. جواب فاطمه بر وجه طاعت
- 462. شكايت از مشركان به ايذاى عثمان
- 463. تهديد كفار در غزوه بدر
- 464. تخويف يكى از كفار به تيغ آتشبار
- 465. تهديد يكى از اشرار به تيغ آتشبار
- 466. توصيف نقش تيغ ظفر اثر خويش
- 467. خطاب به محمد بن حنفيه در حرب جمل
- 468. خطاب عمرو بن عاص در صفين به لشكر أمير المؤمنين
- 469. جواب او به احسن عبارات
- 470. تخويف معاندان دين در صفين
- 471. خطاب عبد الله اراسى در نهروان به لشكر مرتضى ع
- 472. جواب او به عبارتى نيكو
- 473. حرف الواو
- 474. بيان ابتلاى ارباب كمال
- 475. خطاب به فرقه باغيه ومذمت معاويه
- 476. حرف الهاء
- 477. ارشاد به تحمل وشكيبائى
- 478. منع از انبساط با مرد دنا
- 479. ارشاد به احسان ياران در وقت دولت
- 480. اظهار صفا به حضرت مصطفى ص
- 481. در بيان صفات پسنديده
- 482. حرف الياء
- 483. ذكر صفات ارباب كمال
- 484. در مدح فقر وقناعت
- 485. ترغيب نفس به قناعت
- 486. منع از صفات ذميمه
- 487. منع از حرص وريختن آبرو
- 488. هدايت نفس به رضا واطاعت قضاء
- 489. تنفير نفس از دنيا وترغيب أو به عقبا
- 490. تخويف نفس به حشر وتهديد او به نشر
- 491. آرزو كردن عدم از غايت الم
- 492. شكايت از روزگار غدار
- 493. برانگيختن نفس جانب عبادت
- 494. استدلال از تكلم بر شرافت مردم
- 495. بيان آنكه حرص تابع حياتست
- 496. مرثيه حضرت خاتم النبيين ص
- 497. مفاخرت به علاقه فاطمه وحسنين
- 498. اظهار شجاعت در وقت قتل يكى از كفار
- 499. خطاب يكى از اعداء به لشكر مرتضى ع
- 500. جواب او به عبارتى نيكو
- 501. ارشاد به تفويض وتوكل به خداوند